آموزش تصویری برنامه نویسی ++C و C – ساختن رکورد و نوشتن تابع در ++C

این فیلم آموزشی در مورد نحوه نوشتن رکورد و نوشتن تابع در ++C است. اکثر کارهایی که با رکوردها می توان انجام داد با آرایه ها هم می توان انجام داد ولی رکورد ها دارای نظم بیشتری هستند که باعث می شود برنامه شما نظم تر شود.

Struct در زبان برنامه‌ نویسی سی یک نوع داده‌ای ساخت یافته (record) است که مجموعه‌ ای از اشیای برچسب خورده را که احتمالاً نوع یکسانی ندارند، در کنار هم درون یک شیء قرار می‌دهد. نحوهٔ اعلان آن در زبان برنامه‌ نویسی سی به صورت زیر است:

لازم به ذکر است که می توانید رکوردی از آرایه تعریف کنید. مثلا می توانید یک رکورد تعریف کنید برای ۵۰۰ دانشجو.

توجه داشته باشید که در این فیلم آموزشی نحوه نوشتن تابع نیز آموزش داده شده است و در فیلم های بعدی نحوه نوشتن تابع به طور کامل تر آموزش داده میشود.

نوشتن توابع

زمانی که می خواهید یک تابع را بنویسید اول باید این موضوع را بدانید که این تابع برای چه هدفی ساخته می شود و قرار است چه کاری را انجام دهد.  زمانی که هدف یک تابع مشخص شد سپس باید نوع تابع مشخص شود زیرا هر تابع باید دارای نوعی باشد هنگامی که نوع تابع مشخص شد باید الگوی تابع و تعریف تابع نوشته شود و در آخر هم نوبت به فراخوانی تابع می شود که با فراخوانی تابع دستور العمل هایی که مد نظر ماست اجرا می شود.

نکات مهم در استفاده از توابع

1. الگوی تمام توابع را قبل از تابع ()main اعلان کنید.(البته می‌توانید در خود تابع ()main نیز اعلان کنید.)
2. نوع توابع را تعیین نمایید.
3. برای اجرای توابع آنها را با نامشان فراخوانی کنید.
4. متغیرهای مورد نیاز توابع را در داخل توابع تعریف کنید.
5.  تعریف تابع در داخل تابع دیگر امکان پذیر نیست.
6.  هنگام فراخوانی تابع دقت داشته باشید که تعداد و نوع پارامترها وآرگومان‌ها یکسان باشد.
7.  توابع از نظر تعداد مقادیری که می‌توانند به تابع فراخوان برگردانند به سه دسته تقسیم می‌شوند ۱- توابعی که هیچ مقداری برنمی گردانند ۲- توابعی که یک مقدار برمی گردانند ۳- توابعی که چندین مقدار برمی گردانند.
8. هنگام اعلان الگوی توابع، نیاز به ذکر اسامی پارامترها نیست و ذکر نوع آن‌ها کفایت می‌کند.
9. اگر تابعی فاقد آرگومان است به جای لیست آرگومان‌ها کلمه void قرار دهید.

نکاتی درباره نوشتن توابع

1.  ابتدا بدون پرداختن به جزئیات پیاده‌ سازی توابع، آرگومان‌ها و نتیجه‌ای که از توابع انتظار دارید، مشخص کرده و برنامه اصلی را بنویسید.
2.  توابع را طوری طراحی وپیاده سازی کنید که هر تابع فقط به آنچه که نیاز دارد دسترسی داشته باشد و بقیه قسمت‌های برنامه و سایر اطلاعات توسط توابع غیر مرتبط قابل دستیابی نباشد.
3. برای ارتباط بین توابع از آرگومان‌ها و پارامترها استفاده کنید.

با تشکر فراوان از استاد  “کیارش بازرگان ”

پیروزباشید، طراح باشی